اختلال استرسي پس از ضايعه رواني يا اختلال تنشزاي پس از رويداد يا استرس پس از سانحه (به انگليسي: Posttraumatic stress disorder) (به صورت مخفف: PTSD)، نشانگان يا سندرمي است كه پس از مشاهده، تجربهٔ مستقيم يا شنيدن يك عامل استرسزا و آسيبزاي شديد روي ميدهد كه ميتواند به مرگ واقعي يا تهديد به مرگ يا وقوع يك سانحهٔ جدي منجر شود.
بيمار نسبت به اين تجربهها احساس ترس و درماندگي ميكند، اغلب رفتارهاي آشفته و حاكي از بيقراري بروز ميدهد و مدام تلاش ميكند از يادآوري رويداد و سانحه اجتناب كند. حوادثي همچون سوءاستفاده جنسي، تصادف، سوانح طبيعي مانند زلزله، جنگ و… به طور كلي افرادي كه چنين رويدادهايي را تجربه ميكنند حتي در مورد كودكان، بيشتر از اين كه ما بتوانيم تجربهٔ آنها را تصور كنيم و احساسات آنها را درك كنيم از آن واقعه رنج ميبرند. همين امر وجه تمايز استرس پس از سانحه با ساير حوادث زندگي است (استرس بيش از حد طبيعي به حادثه).
اختلال استرسي پس از ضايعه رواني يا اختلال تنشزاي پس از رويداد يا استرس پس از سانحه (به انگليسي: Posttraumatic stress disorder) (به صورت مخفف: PTSD)، نشانگان يا سندرمي است كه پس از مشاهده، تجربهٔ مستقيم يا شنيدن يك عامل استرسزا و آسيبزاي شديد روي ميدهد كه ميتواند به مرگ واقعي يا تهديد به مرگ يا وقوع يك سانحهٔ جدي منجر شود.
بيمار نسبت به اين تجربهها احساس ترس و درماندگي ميكند، اغلب رفتارهاي آشفته و حاكي از بيقراري بروز ميدهد و مدام تلاش ميكند از يادآوري رويداد و سانحه اجتناب كند. حوادثي همچون سوءاستفاده جنسي، تصادف، سوانح طبيعي مانند زلزله، جنگ و… به طور كلي افرادي كه چنين رويدادهايي را تجربه ميكنند حتي در مورد كودكان، بيشتر از اين كه ما بتوانيم تجربهٔ آنها را تصور كنيم و احساسات آنها را درك كنيم از آن واقعه رنج ميبرند. همين امر وجه تمايز استرس پس از سانحه با ساير حوادث زندگي است (استرس بيش از حد طبيعي به حادثه).